محمدرضا شفیعی 19ساله، 4 دی‌ماه سال 65 در عملیات کربلای4 از ناحیه شکم مجروح شد و به شهادت رسید. پیکر مطهر این شهید بعد از 16 سال در جریان تفحص پیکر شهدا ــ با کمال ناباوری ــ سالم از زیر خاک بیرون آورده شد. شهید شفیعی در تاریخ 4 مردادماه سال 81 تشییع و به خاک سپرده شد.

 
مادر این شهید درباره فرزندش گفت: آنچه باعث شد محمدرضا به این درجه نایل شود، نان حلال بود. هیچ‌گاه نماز شب و اشک روضه و زیارت جمکرانش ترک نمی‌شد. محمدرضا در عملیات کربلای4 از ناحیه شکم مجروح شد و در حالی که میان مجروحین بوده توسط نیروهای دشمن بعثی به عراق منتقل می‌شود و دیگر از او خبری نبود تا اینکه جنازه‌اش بعد از 16 سال پیدا شد.

 
مادر شهید شفیعی اظهار کرد: وقتی تابوت را از سردخانه آوردند خودم روی محمدرضا را باز کردم و دیدم بعد از این‌همه مدت بدنش سالم است. به‌گفته این مادر شهید دلیل سالم ماندن بدن شهید محمدرضا شفیعی این بوده است که هروقت زیارت عاشورا می‌خواند و گریه می‌کرد، اشک‌هایش را با  دستانش پاک می‌کرد و به بدنش می‌مالید.

 
مادر شعید شفیعی در پاسخ به این پرسش «در زمان تشییع محمدرضا خودتان هم گریه کردید؟» گفت: گریه نکردم، زیرا خدا امانتی را صحیح و سالم به ما داده بود و ما هم توانستیم او را صحیح و سالم به خدا تحویل دهیم. خود محمدرضا وصیت کرده بود که در شهادتش گریه نکنیم و حتی می‌گفت: اگر من شهید شدم جشن بگیرید!

 
این مادر شهید در پایان از دیدارش با مقام معظم رهبری یاد کرد و گفت: رهبر معظم انقلاب برای ما دعا کردند و فرمودند: خدا به شما صبر بدهد؛ فرمودند: خوشا به حال محمدرضا و امثال او.